Soms kun je een vrouw zelf met rohypnol niet overtuigen je in haar buurt te laten. Soms mag je een vrouw nog half het ziekenhuis in slaan voor ze je een tweede blik gunt. En dan zijn er die zeldzame keren dat een glimlach je al een halve stripbeurt oplevert. Die zeldzame keren dat de sfeer zo zwoel is dat elk grietje spontaan begint te druppen. Soms is de situatie er gewoon perfect voor. Soms is er gewoon genoeg bier of zijn er te weinig alternatieve dekhengsten. Maar in mijn geval moet ik niet op toeval terugvallen, ik moet het niet hebben van het samenvallen van uitzonderingen. Ik hoefde haar maar aan te kijken en af en toe eens te glimlachen. De rest zorgde zij wel voor. Gezegend zij gij die een lekker stuk manvlees zijt.

De avontuurlijke vrijgezel – “You’re looking like a lollypop waiting for the lick, girl.”
Zij (zatjes) – “Sounds more like something I should be saying to you, dear.”
De avontuurlijke vrijgezel (van zijn stuk gebracht) – “Splendid, I’m using the wrong chat-up lines now.”
Zij (giegelend) – “I’m sure you’re better at this in dutch.”
De avontuurlijke vrijgezel (met blijk van zelfspot) – “You’d think so but you’d be wrong. Horribly wrong.”
Zij (waggelend) – “We’ll pretend this didn’t happen and you can start over, ok?”
De avontuurlijke vrijgezel (zonder nadenken) – “You’re looking like a crime that I’m waiting to commit girl.”
Zij (luid lachend) – “What?”
De avontuurlijke vrijgezel (te zat om zich te schamen) – “Come here, you tease!”
Zij (weglopend richting de binnenrollende golven) – “Make me!”
De avontuurlijke vrijgezel (ostentatief en speels zuchtend) – “The cops will never believe me when I explain them how it happened. Don’t say I didn’t warn you.”
Zij (gierend) – “You’re crazy!”
De avontuurlijk vrijgezel (huffend en puffend) – “Could we just pretend I've already said all the right things and made all the rights moves to get you to sleep with me?”

De volle maan scheen arrogant en vol spot op hen neer en probeerde hen met volle kracht in weerwolven te doen veranderen maar dit was nu eenmaal geen scène uit een goedkope horror film. Hij beet haar met volle kracht maar zijn onscherpe hoektanden brachten niet veel schade toen aan haar leren vel. Zijn charme had hem niet echt verder geholpen maar eigenlijk maakte het niet veel uit welk kwijl er uit zijn mond kwam gedrupt, de zaak was beklonken. Ze spraken de taal van de dierlijke lust opgefokt met ongehoorde hoeveelheden alcohol. Ergens in de vertaling van hormonen naar woorden was veel verloren gegaan maar desalniettemin was de tik op haar billen voldoende geweest om het paard aan het rennen te krijgen en al gauw zou hij zijn sporen met volle kracht in haar zij rammen en zou ze steigeren als een trots Arabisch raspaard. In feite klinkt het allemaal gemakkelijk. En zo was het ook. “Een zwemmer is een ruiter,” schreef Paul Snoek en ik weet bij god niet wie dat is maar, akkerdjie, die tikt de nagel met een voorhamer serieus de hersenpan in.

Met vriendelijke groeten,
Sicyon