Als een man van zijn kaliber was het moeilijkste van alles nee leren zeggen somtijds. Het grenzeloze opportunisme van deze dandy student verwaterde maar al te vaak in een perverse arrogantie. De hoogdravende zinnen die hij bij momenten zonder verpinken in hoog tempo aaneen pleegde te rijgen, deden menig vrouwenhoofd tollen. Over het onderwerp van de universele mannelijke fantasie – een trio met twee vrouwen – wou hij over het algemeen niet veel kwijt. Ignorance is bliss, zei hij dan tussen twee grote slokken ijskoude pils door. Hij wou het mysterie ervan niet ontluisteren en wou de mannen om hen heen de zin van het leven niet ontnemen. Toch wist hij er de ware toedracht van. De man is meestal slechts aanwezig voor de openingsscène. Eens zijn lichaamssappen vergoten is hij er nog slechts als decor. De ware climax van het stuk volgt uren later, als de man al lang vergeten in een hoek in slaap gedommeld is. Ervaringen als deze brachten hem de kunst bij een voorstel af te slaan. Eén welwillend subject was genoeg om zijn lusten op te botvieren.

Hij had een doorgronde haat voor mensen die zichzelf serieus namen tot het absurde toe. Meermaals was hem verweten niet het minste decorum te hebben. Het plebs vond hem grof en onbeleefd, hij noemde het varen onder de vlag van eerlijkheid. Zij zat er wat beduusd bij.

Hij – “Innige deelneming, Juffrouw.”
Zij (in de war) – “Wat bedoel je?”
Hij – “Ik las het overlaatst nog in de krant.”
Zij (nog meer in de war) – “Wat dan?”
Hij (tegen een vriend, duidelijk hoorbaar voor de juffrouw) – “Het was toch de baas van Michelin die gestorven was?”

Erg subtiel was het niet maar zij en haar bandjes rolden weg en hij kon weer aan de toog staan. Of dat had hij toch gehoopt. Achter de brute vleesmassa die de juffrouw was geweest stond als bij wonder een bevallig exemplaar van de vrouw met een snoetje waar elke man dagelijks naast wakker zou willen worden. Had ze mee geluisterd? Ze keek hem terloops even aan, hij ontblote zijn tanden in een ontwapenende glimlach, zij werd week in de knieën. Ze was als een hert voor de koplampen van zijn nieuwe 4x4.

Hij – “Wat zal u van mij consumeren?”
Zij – “Een vodka-redbull.”
Hij – “Geene zever.”

Die vodka-redbull zou hij haar er later die avond nog laten uitzweten.