WARNING: Reading this blog may cause anal leakage.

Dit is een pervers narcisme. Ik hoer het diepst van mijn gedachten uit om uiteindelijk enkel met mezelf de koffer in te duiken. U bent bedankt, dames.

----

Enkele ogenblikken voordien had een studente recht me de notie van borstvoedingspauzes bijgebracht. Een nobel idee dat vrouwen de kans geeft om op hun werk een half uur pauze te nemen om hun pas geboren etters de borst te geven. Ik zat vrolijk een cordon bleu naar binnen te werken toen daar plots een dame de daad bij het woord voegde.

Ik (tegen de baby)- “Slikken, mormel.”
Zij (terstond razend)- “Wablief?!”
Ik (tegen haar)- “Ik kan mij moeilijk inbeelden dat dit u niet opwindt.”
Zij (rood aanlopend)- “Gij zijt niet op u mondje gevallen eh?”
Ik (geïntrigeerd)- “Mag ik ook zo eens aan u tsjoepen zitten?”
Zij (met een armveeg)- “Maakt dat ge wegkomt! Viezerik.”

Wat een furie. Vervolgens deden de baby en ik een wedstrijdje: elk een tepel in de mond en zien wie er het snelst zijn tiet leeg had.

----

Laten we een stemming houden. Wie vindt dat ik de link naar deze blog subtiel moet nalaten op de muren van de bibliotheek of de cursussen van mijn moedwillige subjecten? Post your comment now!