Ergens kroop een man van zijn vrouw met een zelfvoldane blik. Zij van haar kant had een vleugje "not impressed" om haar wenkbrauwen die ze zelfs met haar historisch van moeder op dochter overgedragen sexuele etiquette amper kon maskeren. Het enige wat hij dacht was "goed gedaan jong en nu pitten". Zij van haar kant had meer iets van "wat is er net gebeurd". Honderden beschavingen waren op haar borsten gestorven. Maar niet vanavond.

----

Hij zat op de trein naar huis toen zij opstapte, een meute 6 jaar oude kinderen in haar zog. "Juf, mogen we ons koekje uithalen," was alles wat hij hoefde te horen. Tot in Gent was deze trein de hel.

Hij (juist tot aan haar zitje gestapt)- "Kun je die kinderen wat in toom houden?"
Zij (druk in de weer met Lucas)- "Ze zijn 6 jaar. Wat wil je dat ik doe?"
Hij (ondeugend glimlachend)- "Dat is geen conversatie die ik voor deze kinderen wil voeren."
Zij (Lucas morst zijn sapje)- "Godv... Lucas!"
Hij - "En dan kom je thuis na je werk en dan lopen er daar nog zo van die rond."
Zij (voor het eerst opkijkend)- "Wat zit gij allemaal te zeggen?"
Hij (wegstappend)- "Mijn goesting is ineens over zie. Kinderen."
De blik in haar ogen- "Laat me niet alleen met die monsters!"

Mijn kinderen zullen later misschien de toekomst van de wereld zijn, die van jou blijven gewoon irritante etters.

----

Ik schilder een monochroom beeld van de realiteit en mijn lievelingskleur is sex.