Het was een prachtige dag, het soort dag waarvan je er niet genoeg krijgt. Het was één van de eerste vakantiedagen na een lange examenperiode en niets moest, alles kon. Geen haast om ergens te raken, volledig relax. Zonnetje spuwt gezapig zijn straling onze kant uit, de hemel is kraaknet blauw en de wereld gaat ongestoord zijn gangetje. Kortom, de perfecte dag om er een eind aan te maken… blijkbaar.

Omroeper station – “Door een persoonsongeval zullen de treinen tussen Kortrijk en Brugge met 10 minuten vertraging rijden.”
Ik in mezelf – “Persoonsongeval? Mooi woord.”

Iets later op de trein.

Bompa Roger – “Zeg conducteur, wat is er gebeurd?”
Conducteur – “Euh, ja, de examens zijn gedaan eh…”
Ik in mezelf – “What’s your motherfucking point, cunt?”
Bompa Roger – “Mekker mekker, dochter, mekker, psychiatrische instelling, mekker mekker.”

Iets later bleek dat iemand zich ook zo nodig onder de trein moest werpen op het traject Gent-Brussel. Als ge het mij vraagt is het een complot. Het uitkomen van zowel “The Happening” als "Hancock " in deze periode kunnen geen toeval zijn.

---

Ik was niet meer van deze wereld, toegegeven. Te veel bier, niet genoeg water. Te veel zon, niet genoeg schaduw. Te veel gapen, niet genoeg praten. Terwijl de side-kick zich een krultang aan het aanschaffen was, leunde ik zo zwaar tegen de toog dat het een wonder was dat die het niet gewoon voor bekeken hield en ergens anders ging staan. Blijkbaar had ik al geruime tijd staan gapen naar een meisje. Bouncy bouncy white, make my night. Plots verdween ze uit mijn zicht en in mijn hoofd zei een grappig stemmetje: “Haha, die komt zo op u af, zie maar dat ge iets te zeggen hebt”. Een ander stemmetje zei: “Haha! Ma nee gij. Nooit!” Dat stemmetje was echt achterlijk en die kerel heb ik er vervolgens gewoon uitgekieperd.

Bouncy thing – “Zeg, gaat het een beetje met u?”
De Achterlijke, verrast dat ze daar dan toch ineens stond – “Euh, ja ze.”
Bouncy thing – “…” Stapt gewoon door naar de WC.

Dit soort dingen overkomt me te vaak. Ik moet minder leren drinken of korter op de bal spelen. Ge weet wel, vanaf dat een speler de bal krijgt, zitten er al twee man op.

Achteraf daagt het dan. Dat grappig stemmetje had het woord moeten voeren. Die had waarschijnlijk wel iets scherp en gevat kunnen bedenken. Iets in de zin van: “Nee, niet echt, ik heb wat lucht nodig. Komt ge niet even mee?”