Vrouwen zijn in vele opzichten net als mossels. Als ge ze lekker heet stoomt dan gaan ze open en blijken ze er vanbinnen raar uit te zien en vochtig te zijn. Veel mannen eten ze niet graag en vinden de geur onsmakelijk. Sommige gaan minder snel open en andere kun je nog zo heet stomen als je wilt, ze blijven toe. En als het laag tij is kun je ze in gigantische mosselbanken zien liggen tussen de stenen van de pier, luid klepperend tegen elkander aan het kankeren over de jeuk van het zand in hun schelp.

---

Tegenwoordig is alles entertainment. Alles is reality-TV, alles is voyeurisme en alles is saai. Or is it?

Zij (aan de kassa) – “Dat is dan 23 euro 30 alstublieft.”
Hij (portefeuille bovenhalend) – “Met de kaart graag.”
Zij (tikkend) – “Proton of bankcontact?”
Hij (mompelend) – “Bankcontact.”

Was hij nu echt de enige die de ondertitels van dit gesprek kon lezen?

Haar lichaamstaal – “Raaaw, doe me, tijgertje.”
Zijn ogen – “Krijg ik mijn inkopen dan gratis?”
Haar glimlach – “Natuurlijk.”
Zijn steelse blik in haar décolleté – “Schoon marchandise.”

Even daarna hield hij haar gezicht schurend hard tegen de lopende band terwijl hij haar ritmisch in de aars nam. Er flitste hem iets door het brein. "Het gemiddelde rectum is 15 cm lang. De gemiddelde vinger slechts 7 cm. Hoe moet een dokter dan het rectum checken op tumoren?"

Op de Franse televisie wordt dit gedubbed wat vanzelfsprekend een sappiger resultaat geeft.

---

Hou het simpel, hou het kort. Ik heb de aandachtsduur van een loempia en het abstraherend vermogen van een peuter op lsd.

Voor de betere literatuur moet de moderne internet-mens toch al gauw een aantal uren googlen dezer dagen. De meest obscene query combinaties loslatend op de zoekrobot kruipt u ogenschijnlijk nanometer-gewijs uw doel nader. En dan plots, opdoemend uit de mist surft u pardoes het beloofde land binnen. U schuift iets wat voorbarig uw hand in uw broek, gaat achterover zitten en voelt uw hart sneller kloppen terwijl de eerste zin uw adrenaline sluizen wagenwijd open zet. Welkom bij een nieuw seizoen van …and everything in between. Om een leuke lijn van de islam te plagiëren: laat uw brein bij de deur achter en kom binnen. Hier binnen hebt u genoeg aan uw kloten. Voor de vrouwen onder u, een extra paar kloten kunt u huren bij de badmeester.

----


Het regelen van mijn eigen examenrooster heeft dit jaar vreemde proporties aangenomen. Sinds kort vraag ik mij niet meer af wat de laatste gedachten zijn die door je hoofd gaan wanneer je valscherm niet meer opengaat na een vrije val van 5000 meter. Weer een extra weetje voor tijdens een trivia quiz. Dank je hogere opleiding.

Zij (KUL Secretaresse) – “Ik moet eigenlijk enkel instaan voor de erasmus mundus studenten hoor.”
Ik (nog kalm) – “Dat is een heikel onderwerp dat u misschien beter omzeilt.”
Zij (herinnert zich ons verleden van jaar voordien) – “Dat terzijde kan ik heel dit rooster niet overhoop smijten voor u.”
Ik (riem losgespend) – “Misschien kan ik maar beter mijn broek afsteken zodat de heren professoren en het KUL personeel beter aan mijn gerief kunnen om met mijn kloten te spelen.”
Zij (riem aanstarend) – “Misschien kan ik vragen of ze voor u alleen op een andere dag nog een examen kunnen organiseren.”
Ik (ziedend) – “Als er 4 man een examen moeten afleggen kunt ge beter met iedereen rekening houden in plaats van mij uit te sluiten omdat ik geen erasmus mundus doe.”
Zij (gebiologeerd door de riem die ik nog steeds vast heb) – “Wel het is te zeggen…”
Ik (vloekend) – “Verdomme vrouwmens, hou uw klepperende eierstokken in bedwang en zoek een oplossing!”

De striemen van mijn leren riem op haar roze billetjes zullen vanavond voor smeuïg gespreksvoer dienen met man-lief. I’ll scratch your back if you scratch mine.

----

Het ging lekker. Het ging hard. Het ene obscene idee was nog niet bedacht of het volgende kwam er al op kousenvoeten aangeslopen. Een eindeloze waterval aan woorden gutste eindeloos over de vloer. De hardste woorden stuiterden energetische terug op van de vloer en kaatsten verder op alle muren. Ze voelde zich alsof ze op een rollercoaster zat en de remmen het niet helemaal meer deden. Al snel volgde ze zijn gedachtestroom mee tot in het soort associaties die bepaalde psychiaters ertoe zou aanzetten om het stille alarm bij de politie te laten afgaan. Zijn zelfvertrouwen hing aan een zijde draadje en schommelde traag heen en weer aan haar glimlach. Het was een explosieve situatie waar één grap die niet goed ontvangen werd de boel kon doen ontploffen. Ze was er zich waarschijnlijk niet helemaal van gewaar. En toen ging het fout. Een slam-dunk grap werd onthaald met een schaapachtig lachje, een handgebaar, even kort wegkijken, het oogcontact verbreken en zijn momentum was verbroken. Nou dat had ze niet moeten doen gezien haar situatie. De prop ging terug in haar bek en hij toog terug aan het werk op haar muil met zijn gietijzeren baar. Het stockholm syndroom zat in een hoek aan een sigaret te zuigen. Die hield het hier mooi voor bekeken. Die griet was nog te dom om op te pissen.

Te lui om een echte blog te schrijven dus hier zijn wat lyrics.

Artist: Iron & Wine
Song: Trapeze Swinger

Please, remember me
Happily
By the rosebush laughing
With bruises on my chin
The time when
We counted every black car passing
Your house beneath the hill
And up until
Someone caught us in the kitchen
With maps, a mountain range,
A piggy bank
A vision too removed to mention
But

Please, remember me
Fondly
I heard from someone you're still pretty
And then
They went on to say
That the pearly gates
Had some eloquent graffiti
Like 'We'll meet again'
And 'Fuck the man'
And 'Tell my mother not to worry'
And angels with their gray
Handshakes
Were always done in such a hurry
And

Please, remember me
At Halloween
Making fools of all the neighbors
Our faces painted white
By midnight
We'd forgotten one another
And when the morning came
I was ashamed
Only now it seems so silly
That season left the world
And then returned
And now you're lit up by the city
So

Please, remember me
Mistakenly
In the window of the tallest tower call
Then pass us by
But much too high
To see the empty road at happy hour
Leave and resonate
Just like the gates
Around the holy kingdom
With words like 'Lost and Found' and 'Don't Look Down'
And 'Someone Save Temptation'
And

Please, remember me
As in the dream
We had as rug-burned babies
Among the fallen trees
And fast asleep
Aside the lions and the ladies
That called you what you like
And even might
Give a gift for your behavior
A fleeting chance to see
A trapeze
Swing as high as any savior
But

Please, remember me
My misery
And how it lost me all I wanted
Those dogs that love the rain
And chasing trains
The colored birds above there running
In circles round the well
And where it spells
On the wall behind St. Peter's
So bright with cinder gray
And spray paint
'Who the hell can see forever?'
And

Please, remember me
Seldomly
In the car behind the carnival
My hand between your knees
You turn from me
And said 'The trapeze act was wonderful
But never meant to last'
The clown that passed
Saw me just come up with anger
When it filled with circus dogs
The parking lot
Had an element of danger
So

Please, remember me
Finally
And all my uphill clawing
My dear
But if i make
The pearly gates
Do my best to make a drawing
Of G-d and Lucifer
A boy and girl
An angel kissin on a sinner
A monkey and a man
A marching band
All around the frightened trapeze swingers



Zo. Dat is mooi. Nog een fijne dag verder.